czwartek, 24 października 2013

88. Czyja to twarz?

mural na domu w Sopocie

Nieco starsi czytelnicy nie będą mieli problemów z zanuceniem kilku taktów "Kwiatów we włosach", piosenek "Biały krzyż", czy "10 w skali Beauforta". Muzykę do tych utworów napisał Krzysztof Klenczon, grający w Czerwonych Gitarach, a później w Trzech Koronach.

Wybuchła ostatnio na moim podwórku afera z nieżyjącym już artystą w roli głównej. Zaistniał prawny spór między Fundacją Sopockie Korzenie, a Alicją Klenczon-Corona - żoną kompozytora i wokalisty.

Fundacja stawia sobie za cel: "Ocalić nasz Rock`n`Roll od zapomnienia. Zebrać wszystkie po nim pamiątki. Otworzyć Muzeum Polskiego Rocka!" (cytat z ich strony internetowej). Organizuje koncerty i wystawy zdjęć, dzięki niej jedna z sopockich ulic otrzymała imię Krzysztofa Klenczona. Jego imieniem został też nazwany jeden z kursujących po Gdańsku tramwajów - tak, mamy w Gdańsku tramwaje nazwane imieniem sławnych gdańszczan i osób z Gdańskiem związanych.

A o co chodzi?

Z dokumentów, które miałem okazję przejrzeć, chodzi o to, że fundacja zorganizowała w kawiarni Starbucks wernisaż fotografii poświęconych Klenczonowi wraz z akcentem muzycznym, gdzie ktoś śpiewał największe przeboje Krzysztofa Klenczona. (TU zaproszenie na imprezę).

Według żony kompozytora wydarzenie to "stanowi deptanie pamięci oraz kupczenie twórczością po moim zmarłym mężu i ojcu moich Mandantek oraz naruszanie dobrego imienia Pana Krzysztofa Klenczona". Również wzywa do "bezzwłocznego naruszania dóbr osobistych (...) w postaci kultu pamięci po Krzysztofie Klenczonie" oraz "bezzwłocznego naruszania twórczości oraz wizerunku Pana Krzysztofa Klenczona".

Kurcze, ja na pismach przedprocesowych się nie znam, mniemam, że mandantki to to samo co córki, w których imieniu występuje mamusia przez adwokata.

Jeśli nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze.

Na prawach autorskich, zwłaszcza tych przysługujących rodzinie po śmierci twórcy też się dokładnie nie znam. Wiem o 20-letniej ochronie wizerunku. Słyszałem o jakichś perturbacjach ze strony wdów, czy to po Niemenie czy znanych pisarzach. Ale tak zastanawiam się, jak daleko może iść ta ochrona?

Rozumiem, że przez określony czas nie można zarabiać na sprzedaży nie swoich utworów. Ale czy nazwanie ulicy, wystawa zdjęć, niekomercyjne wykonanie utworu, czy inne rzeczy, podchodzące pod "kult pamięci" powinno skutkować gratyfikacją dla rodziny?

Pewnie pani Alicja Klenczon-Corona ma swoje powody, żeby tak reagować. Nie chcę roztrząsać, czy ma rację czy nie. Takie jest prawo, że jak żebrząc na piwo na Długiej w Gdańsku lub Nowym Świecie w Warszawie zagram i zaśpiewam "Historię jednej znajomości", część z kapelusza muszę sypnąć małżonce artysty. A jak nie będę zbierał kasy? Albo jeśli tylko stanę na chodniku z dużym portretem, namalowanym własnoręcznie?

PS. Też walnąłbym sobie taki mural, ale na razie nie mam chałupy, na której mógłbym go umieścić. :-)

Zainteresowanych odsyłam na Fejsa do artykułu opisującego niuanse. Linka do piosenek nie dam - znajdziecie bez problemu.

Ciekawe, jak to powinno działać Waszym zdaniem?


31 komentarzy:

  1. Jednego żona-wdowa nie bierze pod uwagę - im więcej będzie takich imprez tym więcej będzie sprzedanych płyt z nagraniami piosenek K.Klenczona i tym więcej jej do sakiewki wpadnie. Ja to pewnie jestem głupia, ale cieszyłabym się , gdybym wiedziała, że kolejne pokolenie ceni, lubi, słucha i odtwarza piosenki mego zmarłego męża. Pamięć jest znacznie cenniejsza niż złotówki.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nigdy nie byłem w Starbucks - i wcale się tego nie wstydzę - choć może gdybym wcześniej wiedział o takiej imprezie, to chętnie bym się wybrał. Może szanowna pani małżonka i jej mandantki chcą jakiś procent od kawy sprzedanej podczas imprezy?

      Mnie śmieszyło to, że ktoś kiedyś udowadniał, że jak fryzjer ma włączone radio w zakładzie, to przychodzi więcej baranów do strzyżenia, bo chcą sobie posłuchać muzyki. :-)))

      Usuń
    2. Anabell, ciekawe, czego by chciał sam śp. pan Klenczon.

      Usuń
    3. Mam identyczne myśli jak Anabell.

      Usuń
    4. @ eNNka

      No proszę! Co za jednomyślność... Czy uda mi sie w końcu napisać coś kontrowersyjnego? ;-)))

      Usuń
    5. Jak napiszesz, że popierasz gender i takie tam, np. tęczowe klimaty... to i owszem :P I jeszcze parę innych by się znalazło :)

      Usuń
  2. Ochrona praw autorskich stała się absurdem. Niedługo trzeba będzie płacić za wykorzystywanie przepisu na babeczki, bo ktoś go opatentuje. Chore...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie też się wydaje, że to wszystko idzie za daleko. Ja rozumiem, że ktoś opatentuje jakieś urządzenie, którego wcześniej nie było, technologię, czy ma prawa do znaku graficznego. Ale żeby nie było tak, jak robi to Apple, które chciało opatentować wszystkie urządzenia telekomunikacyjne obsługiwane przez dotyk, czy wizerunek jabłka. Adam i Ewa (ci od stworzenia świata) nie zapłacili, więc ich potomkowie (czyli wszyscy) powinni im płacić? ;-)

      Usuń
    2. Wniosek znakomity :))) Aż parsknęłam...

      Usuń
  3. Dla mnie to taki pies ogrodnika - sam nie zeżre i drugiemu nie da. W sumie wychodzi na to, że rodziny raczej wolą aby spuścizna poszła w zapomnienie, zamiast cieszyć się , że ludzie pamiętają...tęsknią składając hołd artyście.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie jestem prawnikiem i nie wiem, jak "kult pamięci" kogoś może być złem dla kogoś innego. Czy to, że znam, lubię czasem nucę przy goleniu piosenki Skaldów czy Czerwonych Gitar komuś przeszkadza? A może jeśli przy grillu w ogródku puszczam komuś te kawałki?

      Rozumiem, że na wystawę zdjęć przychodzą obcy ludzie, ale jest to bezpłatne i organizatorzy nie mają z tego ani grosza. Czy ktoś ma płacić rodzinie za to, że jeden z nieżyjących jej członków zapadł komuś w sercu? Chore...

      Usuń
  4. Uwielbiam głupotę ludzką typu wypowiedzi Pani-Wdowy. No bo o czym, oprócz polityki byśmy sobie rozmawiali?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie doceniłam jednak pazerności wnuka! Jestem pod wrażeniem. Ciekawe ile już takim prostym bandyckim chwytem nachapał?

      Usuń
    2. Widzę czasem zupełnie inne obrazki, o których się nie mówi, lub informuje się o nich zdecydowanie za mało. Co jakiś czas do muzeów, czy innych instytucji zajmujących się ochroną szeroko rozumianej historii, jak choćby szkolne izby pamięci, zgłaszają się ludzie, którzy przekazują cenne pamiątki, które były w ich domach "od zawsze". Chodzi o to, żeby ocalić je od zapomnienia, nie o ich wartość materialną, choć ta też bywa czasem znaczna.

      Za dużo jest jednak ostatnio takich "akcji", gdzie przede wszystkim liczy się kasa, nad czym ubolewam.

      Usuń
  5. Klik dobry:)
    Jak to powinno działać, to ja nie wiem.

    Poniżej i powyżej "przedziału normalności" mój rozum niczego nie ogarnia, bo i pojąc się nie da.

    A dlaczego matka na córki mówi "moje mandantki"? Myślałam, że manantów ma prawnik.

    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cytaty pochodzą z pisma przesłanego do fundacji przez prawników wdowy, które jest umieszczone na Fejsie. Na prawniczym żargonie nie znam się za bardzo, ale bardziej uderzyło mnie co innego. Jakoś nie dociera do mnie jak można zabronić komuś czczenia pamięci nieżyjącej osoby?

      Usuń
    2. I takie zabranianie nie mieści się właśnie w "przedziale normalności", dlatego też nie pojmuję, jak można zabronić?

      Usuń
  6. Zaraz Panu wyjaśnię, jak to powinno być!! ;)
    Otóż, jak zapewne nie wie Pan, założyłem dawno temu Stowarzyszenie Uczestników Pierwszego Koncertu Czerwonych Gitar w Hali Stoczni Gdańskiej czy jakoś tak, mniejsza zresztą o nazwę. W statucie stowarzyszenia, którego nie zna Pan i w tym właśnie tkwi istota problemu, wyraźnie napisane jest, że bloger, który nie należy do stowarzyszenia i jednocześnie nie potrafi udokumentować swojej obecności na wspomnianym koncercie, może na swoim blogu snuć rozważania o zespole lub członkach zespołu Czerwone Gitary, pod warunkiem uiszczenia, na dobro stowarzyszenia, kwoty statutowej w wysokości nie mniejszej niż 1000 zł za pierwszy wpis na blogu :)
    Serdecznie Panu dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wszystko byłoby cacy, ale takiego statutu nie zarejestruje żaden sąd, a jeśli mnie moja wiedza nie myli, to zakładając dowolne stowarzyszenie, działające w polskim porządku prawnym należy pofatygować się do sądu. Chyba, że jest to jakaś nieformalna grupa wzajemnej adoracji, ale wtedy nie należy się przejmować takimi pseudostatutami. :-)

      Usuń
    2. Ech! Gdańszczanie, Gdańszczanie... żałują drobnej kwoty, którą stowarzyszenie zamierzało wesprzeć ostatni etap rewitalizacji kościoła św. Jana i ulicy Świętojańskiej :)

      Usuń
  7. Nie wiem jak to powinno być, ale z pewnością nie tak jak jest. O wdowie po Niemenie i córkach /jedną córkę, pierwszą miał Niemen z pierwszego małżeństwa, dwie z drugiego/ bardzo dużo czytałam.
    Wszystkim oczywiście chodzi o ratowanie spuścizny, dobrego imienia, itp. zmarłego twórcy. Ale wszyscy wiemy, ze chodzi o pieniądze.
    Przeżywałam kiedyś podobną sprawę, bo mój ojciec też był artystą, ale nie piosenkarzem.
    Ale dla mnie ważniejszy był święty spokój niż pieniądze.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Od jakiegoś czasu odnoszę wrażenie, że rodziny znanych ludzi są ważniejsze od tych, którzy coś do historii naszego kraju wnieśli. Nie chodzi mi tu jedynie o tzw. "rodziny smoleńskie", które przekraczają czasem wszelkie granice (tu przykład celebryckości na plecach zmarłych jest aż nadto widoczny), ale o najbliższych pisarzy czy artystów, którzy na przykład blokują wydawanie wspomnień i najchętniej zgarnialiby kasę od każdego, kto nawet o nich wspomni. :-)

      Usuń
  8. jestem "starszy" więc zanucę to i owo... pamiętam... się pamięta mizianie z dziewczynami przy tej muzie, bo jak można nie pamiętać tego chłopięcego macania po dziewczyńskich majtkach ... "kwiaty we włosach potargał wiatr"...
    a te wszystkie prawne akcje, to po prostu pejoratywnie pierdolę...
    pozdrawiać :D....

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wcale się nie dziwię. Ostatnio żona Niemena przegrała w sądzie jakiś proces o prawa do piosenek, czy płyty. I dobrze. :-)

      Usuń
  9. Mural jest fantastyczny!
    A pretensjer? Nie rozumiem. I pewnie nie zrozumiem, co złego jest w odkurzaniu i podtrzymywaniu pamięci o artyście, który niedługo może stać się tylko nazwiskiem w encyklopedii, bo młodym już nic nie powie. Może tu chodziło tylko o miejsce: Starbucks to wszak nie przybytek sztuki. Nie usprawiedliwiam, zastanawiam się.
    Tak czy siak - dużo wielkich słów i ani odrobiny dobrej woli.
    To smutne.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tu chodziło o pieniądze. A Starbucks? Jego plus jest taki, że na pewno więcej osób zagląda tam, niż do galerii. :-)))

      Usuń
  10. Wdowy rządzą. Tylko czy to są dobre rządy?
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Same by się zabrały za stworzenie czegoś wartościowego, zamiast niszczyć to, co zostało po ich mężach.

      Usuń
  11. Ja nie na temat. Proszę napisz mi w jaki sposób zarejestrowałeś licznik Visitors aby mieć więcej flag niż 12. Próbowaliśmy już kilka razy i za każdym razem było tylko 12 widocznych. Pozostałe były tylko widoczne dla mnie. Ile razy chciałem powiększyć liczbę, to wszystkie flagi znikały. Wściekam się, bo nie mam pojęcia, gdzie jest błąd. W tej chwili zlikwidowaliśmy ale chcę mieć flagi, bo widzę, że zagląda dużo osób zza granicy a to cieszy. Wiem, że główną przyczyną może być to, iż nie znam języka angielskiego.
    Serdecznie pozdrawiamy:-) B&S

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Już wiem, gdzie popełnialiśmy błąd. Mam nadzieję, że tym razem już będzie dobrze założony licznik. Podobno do trzech razy sztuka;-)

      Usuń
  12. Cieszę się że sobie poradziliście. Byłem i widziałem. Niestety w tak zwanym międzyczasie mnie nie było, ale z chęcią bym pomógł, gdybym był. Pozdrowienia. :-)

    OdpowiedzUsuń